"Not: Bu bir Şebnem Ferah albüm incelemesi değildir,bir sonraki yazı bunla ilgili olacak.."
Dün büyük bir azimle Benim Adım Orman'ı aradım,taradım;arayıp taradığım yerler yanlış olduğu için akşama doğru kavuştuk..
Neden orijinal albüm için kasıyosun diyenlerden,ilk gün almaya ne gerek vara kadar olan soruları es geçiyorum.. (söz ilugamdan dışarı)
Albümle ilgili ilk izlenimlerimi de geçiyorum..
Dinlerken albümü baştan "istiklal caddesi kadar" isimli şarkıda kaldım,albümün 4 nolu parçası.
alnimdan akan ter
sana hic degmedi
gozumden damlayan yas
denizi bulmadi
bir sokak gordum ruyalarimda gecelerce
hic sana cikmadi
sadece yarim saat tutustuk elele
o saat durmadi
anlari birer birer
topladim sakladim
tarihin ortasinda
gelecek aradim
hucreme girdin dokundun hucrelerime
buluttum damladim
cumleler kacti dagildi dort bir tarafa
sadece noktayim
dusunuyorum
ne kadar sevmis olabilirim
dusunuyorum
sen ben gece ve bir yol
baska bir sey
yok elimde hafizamda
dusunuyorum
ne kadar yer etmis olabilir?
istiklal caddesi kadar
istiklal caddesi kadar..
sözler de bu..
Bundan 4.5-5 sene evvel,sevgilimle yeni tanışmıştık,ben kısa bir süre sonra kaçmıştım..
Sonra kendi başıma kaldım öyle.. Bekledim gelir diye,gelmedi.
Bazı anlar olur,şu an fotoğraflanıp beynimde kalsa diye,öyle bir "an" kadar kalmıştı aklımda..
Sözlerde olduğu gibi düşünmüştüm,ne kadar diye,
cevabı,bir haziran ayının ılıman bir gününde geçirilmiş "Nart'ta bir akşamüstü kadar".. benim için..
sonra ne mi oldu?..
Ben öyle duranlardan* değilim,aradım.. o oldu:)
Romantik J.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder