9 Temmuz 2010 Cuma

JuVe'nin enteresan hikayelerinden.

Yazıya başlamadan bir şey diyeceğim, bu lafım sana okuyucu,iyi oku!
Bakıyorum her gün 30-40 kişi ziyaret ediyorsunuz,çok teşekkür ederim, 172 kişisiniz, bazen 1-2 eksilip artıyorsunuz, siteye girip "cee ee" diyip çıkıyor musunuz, insan okudum,anladım der,bir şey yazar, aşağıya "tepkisiz" butonu koydum ,en azından okudum ;ama  ben de bir tepki uyandırmadın manasında bir tıklar oraya.. 
Bazen düşünüyorum,beni okuyorlar sanıyorum,kendim çalıp kendim mi oynuyorum noluyorum diye, hayır, öyle olsa da problem değil,zaten kendime yazıyor gibi yazıyorum bir şey değişmez de, bu "tepkisizlik" neden onu merak ediyorum.. 


Neyse.. Sen gene  bildiğini oku okuyucu -her manada:)-

*bu anlatacağım hikaye çok ders çalıştığım bir zamanda başıma geldi:) sınav zamanı malumunuz telefon trafiği çok olur,bu hem stresinizi sizinle aynı şekilde hissedenlerle paylaşıp rahatlamak için hem de anlamadığınız kafanıza takılan bir şeyleri çözmek için oluşmuş bir trafiktir.. O dönemde o kadar çok telefon çalmıştı ki, en son şu duruma gelmiştim,bir defasında içeride telefon çalıyor , ben daha bırakın telefona cevap vermeyi,yerimden bile kalkmadan telefona sesleniyorum "kiiim oooo" .. Bir de cevap bekliyorum.. Ardından telefon hala çalınca, devam eder.. "kim o dedik ya":D:D işte o an,beyinde bir şeylerin koptuğu andı... 

*bu hikayem daha enteresan:) pek başınıza gelebilecek türden değil. Karşı komşumuz taşınmadan önce sık sık gelip giderdik birbirimize,annem komşumuza bir şey söylememi istemişti, artık günde 2-3 kere birbirimizin kapısını çaldığımızdan mı bu başıma geldi bilmiyorum.. Kapıyı çaldım,açan yok.. offlanıp puflanıyorum bir de, neden açmıyorlar bir saattir kapıyı diye..Beklerken beklerken, kendimi gördüm aynada.. "Allah Allah" dedim içimden "apartmanın içine ne zaman ayna koydular,daha 1-2 saat önce baktım.. "... sonra önüme dönerim,bir daha kapıyı çalarım ,kapıyı açmalarını beklerken aniden fark ederim.. Daha evden bile çıkmamışım ki kapıyı açsın komşu, çaldığım kapı bizim evin kapısı, ayna bizim evin kapısını yanında duran ayna.. Bravo JuVe:) 

*Bu benim için trajikomik bir hikaye,siz muhtemelen güleceksiniz.. Son kedimiz mırmır,kesinlikle misafir sevmeyen,apartman kapısının önünden bile geçmeyen,sokaktan çok korkan bir erkek kediydi, kızgınlık dönemiyle birlikte gündüzleri uyuyan,geceleri uyutmayan bir hal aldı, apartman kapısına en yakın oda benim ki olduğundan,başıma gelip gece 3 te "miiiayyooow,miyaaaaw,miyaaww dedim ulen kaaeelllk!" şeklinde uyandırana kadar miyavlama, ardından yetmezse sokak kapısını tırmalama gibi hareketlerde bulunmaya başladı.Bir iki kez kapıya koydum,tabi hemen içeri kaçtı.. Bir gece 3 te yine aynı numarayı yapınca artık gecenin körü kalkmaktan fenalık geldiğinden "dur şunu iyice korkutayım da,bir daha böyle yapmasın" düşüncesiyle apartman kapısını açtım,bunu dışarı çıkardım,kapıyı da kapadım, 1 dk karanlıkta sokakta kalsın,aklı başına gelir dedim, kapıyı açtım, mırmır yok.. Alt kata inmiş.. Sabah 3-4 arası, aşağı indim,ben onu yakalamaya çalıştıkça o yarım kat  merdiven çıkıyor,pat kendini aşağı bırakıyor.. Gece sessizliğinde olana bak, konuşmadığımız ve konuşmaktan itinayla uzaklaştığım alt komşumun kapısına 4 patiyle kendini çiviledi mi.. "adam çıksa ne diyeceğimi mi düşüneyim,başka komşu gürültüye çıksa verecek cevabım yok, onu mu düşüneyim,oldu biri kapıyı açsa bu korkuyla içeri kaçacak onu mu ne yapayım diye düşüneyim" derken, 3-4 kez daha merdivenlerden atladı,sonunda yukarı eve çıktı,soluk soluğa karşılıklı oturduk.. Amacıma ulaştım,bir daha mırmırlanmadı;ama ben de ehlileştim istese de zaten bir daha kapıya çıkarmazdım.. 

Gül gül,gülmek serbest.. 

J.


7 yorum:

zişniko dedi ki...

sürekli okuyorum sizi ama yazmamaıştım hiç.e yazayım bari bu tatlı uyarının ardından :) cidden güldürdünüz beni. kim oooooooooo

JuVeNiL dedi ki...

hoşgeldin zişniko,uyarı olarak algılamayınız lütfen, ben okuyan kişide ne uyandırdığımı da merak ettiğim için yazdım o paragrafı.. çok teşekkürler..

kirazzade dedi ki...

Yaa Juve, siyah üstü beyaz çok güzel ama bugün çok gözümü aldı yazıların. Zor okudum. Çok parlamış beyaz yazılar sanki. Yada benim göz bozukluğum iyice arttı bilemiyorum. Ben seni okuyorum bilgin olsun :)

JuVeNiL dedi ki...

kirazzade, en kolay okunabilir haline getirmeye çalıştım blogu,bende de astigmat başlangıcı olduğu için zorlanıyorum;ama kendi blogumu gayet rahat okuyorum,hatta rahat okunabilsin diye ayarlarımı yapıyorum. önerini dikkate alacağım.. teşekkürler:)

Nine Oceans dedi ki...

Juvecim hikayelerin şekermiş, olur öyle yahu dünyanın ve senin ekseninin ayrı döndüğü zamanlar (: ama ben yazının başındaki isyanına katılıyorum... hyr bende hergün bakıyorum tepki yok tepki yok hani gerçekten yazdığımla övündüğüm yazılar fosta ottan mottan şeylere yorumlar da yapılmış insan üzülüyor haliylen...(: ben çoğunlukla okuyupda yorumda yazıyorum nitekim şunu derim ki aynı dertten müzdaribiz... ahh şöyle biraz tepki gelsinde yazdıkça yazalım yazdıkça çoşalım ama nerde....!!

Adsız dedi ki...

ahahahahaha çok güldüm olur hayattır kabulum. ama kedinin olayı ilginç bende 4 kedi var. evin içi çok kalabalık olduğundan mıdır bilmem sürekli kapının önündeler '' allahım bizi bilmeyen birisi gelse de şurdan sokağa sıvışsam'' ya da '' şu sahibin salaklığını yakalarım belki şurda durayım da fırlayabileyim dışarıya hemen'' gibi düşündüklerini tahmin etmek zor değil hiç. uyandırma konusuna gelince de keşke miyavlayarak uyandırsalar... benimkiler perdeye ya da dolaba tırmanıp saat 4 5 gibi kafama atlamayı tercih ediyolar. hatta uysal olan kuzum böyle yapmaz hava aydınlanınca 2 patısıyle suratımı tokatlamayı tercih eder. Neyse çenem düştü bu gün ilk defa geldim birkaç yazını okudum bundan sonra daha sık görüşmek üzere ;) MEA APİCEM

JuVeNiL dedi ki...

mea picem hoşgeldin.. umarım daha sık görüşürüz ve yazılarımı beğenirsin:)

Related Posts with Thumbnails