Bir "Eylül Akşamı"nda..

Şimdi baştan söyliyeyim, ne Bülent Ortaçgil konserinden haberim vardı, ne de yakın bir zamanda Bülent Ortaçgil konserine gitme planım.. Kendisini severim, kendisini ve şarkılarını liseden beri onu çok seven ve şarkılarını gitarlarından duymaya alışık olduğum, enyakın arkadaşımın şiir defterinde "yüzünü dökme küçük kız" şarkısının sözlerini okuduğumdan beri birilim..
Dün akşamüstü dostlarımızla telefonlaşırken kızını Bülent Ortaçgil konserine götüreceğini pek canının istemediğini söyledi, dedi JuVe gider mi "ben aaaamaaan hiç ortaçgil havamda değilim" dedim önce, sonra dedim len hep merak ediyorum gittiğim, seyrettiğim yabancı insanların konserlerinde bile insanlar eşlik eder, ben evde dinlerken bile eşlik edemiyorum ortaçgil şarkılarına.. Nasıldır ki acaba konseri diye hep merak ederim... Zaten yer mükemmel, Nazım Hikmet Kültür Merkezi bahçesi, ooohh efil efil .." Dur "dedim "tamam geliyorum ben"..

Gittik, aynı açıkhava sineması.. Samimi ortam.. Yerleştik yerlerimize.. Biraz dışarda kalan insanlar oldu.

Oturuyoruz, içime daha konser başlamadan bir huzur çöktü:)

oturduk, bekledik güzelce,
bu samimi açık hava sineması olarak da kullanılan
evimin arka bahçesinde konser veriliyor hissi uyandıran
ortamda..

enem herkesin-benim ki dahil- eskinin kulaktan duyma alışkanlıklarından mıdır nedendir, elinde gazoz şişesi,

"sinema mı bu, alın çekirdek de çitleyek bari:) "diye kendi kendine konuştu JuVe..

***büyüleyen ve büyülenmiş haliyle ,

bülent ortaçgil... ***

Sonracıma Ortaçgil çıktı sahneye , güzelce şarkılarını söyledi kronolojik sırayla, ve evet.. kimse eşlik edemiyor .. Hatta kendisi 2. bölüme doğru "hadi biraz eşlik edip coşağınız bir kaç şarkı söyleyelim" dedi.. Başladı "benimle oynar mısın" ı çalmaya.. Sanıyorsanız ki böyle deli gibi coşuldu, hayır herkes mırmırlanıyor kendi içinde, büyük bir huzur var içerde, klavyenin,gitarların, baterinin sesi muhteşem.. Çoğu kez kendimi gözlerimi kapatmış dinlerken buldum..

Komik anılarından bahsetti, güldük..

Ben hiç böyle bir konsere gitmemiştim açıkçası, bu kadar samimi,yakın bir ortamda seyretmemiştim hiç bir konseri.. Tam anlamıyla hissiyatım bizim evin bahçesinde çalınıyor da, etraftan söylüyorlarmış ya da bir sokak konserini seyretmeye gitmişiz gibiydi..

" Eylül Akşamı" nı Kadıköy' e gelip de söylememek olmaz dedi..

Ve o şarkının Teoman'ın bir konser kayıdında dinlediğimde onun da

aynı fikirde olduğunu öğrendiğim,beni de en çok etkileyen kısmını

bekledim şarkının..

"belki benim kağıt param bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir,

olamaz mı? olabilir.. "

işte büyülenmiş insan topluluğu..

my little,lovely, "sun"...




Ruhunuzu yıkamak ister misiniz hiç, ben isterim arada..

Ve işte size güzel bir ruh yıkama tavsiyesi..

Bir gün duyarsanız ortaçgil kadıköyde nazım hikmet'de konser vermeye gelmiş,

hemen bilet alın..

Ve bekleyin benim gibi

"bu su hiç durmaz" ı söylesin önce ..

sonra hevesle bekleyin "eylül akşamı"nı söylesin..

bu güzel sözler,içinize işlesin ,

ortaçgil her şarkıdan önce yaptığı gibi

şarkının hikayesini anlatsın,

bir kendiniz için hayallere dalın,

bir de onun için..

Sevgiler,J.