28 Ocak 2010 Perşembe

JuVe olay Yeri: "Ahmet Ümit"



Türk yazar var mı başka Ahmet Ümit gibi polisiye yazan bilmiyorum;ama çok zevkle okuduğum kitaplara sahip bir yazar kendisi..
 Pek kitap okuma alışkanlığı olmayan Taksim'i çok seven bir arkadaşıma -öyle istiklal de bir aşağı bir yukarı yürümez,bütün ara sokaklarını bilir- Beyoğlu Rapsodi'sine başlamasını rica etmiştim..
Beyoğlu hakkında bilmediğim,tarihinin,o güzel yapıların,bildiğim bilmediğim bir sürü sokağının hikayesinin fon oluşturduğu kitapta,gerilim sizin yakanızı hiç bırakmıyor..
Başladı kitaba,bayıldı.. İlk okuduğum Ahmet Ümit kitabı değildir Beyoğlu Rapsodisi;ama beni en çok şaşırtan kitabıdır.Genelde sonunda "aaa diye" kaldığım nadir film ve kitap olur,artık okuya seyrede çözmüşüm sanırım;
ama bu kitap beni fena faka bastırmıştı..
Okuduğum kitaplar bana bir şeyleri yapma,araştırma isteği versin derim hep, yazarın okuduğum ilk kitabı "Patasana" bana hititlerden,arkeolojik çalışmaların nasıl olduğuna,ermeni sorunundan,doğudaki yaşam tarzına bir çok yönden bilgi verirken ,araştırma şevki de kattı.. Böyle katil'i aramanın süs olduğu, bunun yanı sıra size katil arattırma numarasıyla bir çok şey öğreten kitaplara bayılıyorum..
"Anlat İstanbul" u seyret mişmiydiniz? Bir çok küçük öykü vardı,suçla kucak kucağa.. "Şeytan Ayrıntıda Gizlidir"  bir çok küçük hikayeden oluşuyor,suç ana unsur olmasın rağmen,her bir hikayede farklı bir duygu eşlik ediyor suça;aşk,hırs,ihanet.. Sonradan diziye uyarlandı;ama seyretmedim,bir yorum yapamam..
Şeytan Ayrıntıda Gizlidir,bir solukta okuyabileceğiniz, ister akşam yatmadan önce,ister okula, işe giderken pırt diye bitecek bir kitap..
"Aşk köpekliktir" 'de 9 tane hikaye var, suç olmazsa olmaz kitapta,aşk da kıyısından köşesinden ve en sonunda "aşk köpekliktir" hikayesinde tam da göbeğinden giriyor konuya..
En güzel hikayesi "aşk köpekliktir" adlı,kitaba da ismini veren diğer hikayelerden daha uzun olan hikayeydi bana göre..

Kavim, ilk satırlarından itibaren okuyucuyu kendisine bağlayan, mezheplerden,dinlere,süryanilikten nusayriliğe,tarihe bir çok konuda bilgi veren bir kitap.. Bazen etrafımızda neler oluyor,ne kadarına yetişebiliyorum, ne kadarını iyi bilebiliyorum, ne kadarını gözlemleyebiliyorum diye hayıflanıyorum kendi kendime.. Kitabın anlattıkları,girişi,gelişmesi,sonucu,bağlanması hepsi çok güzeldi.


Ve en son kitabı "Bab-ı  Esrar". Kavim'den sonra arada denemeler yazdı Ahmet Ümit;ama onları okumadım.
Bana göre en güzel kitapları romanlarıydı,şimdiye kadar yukarıda kısaca bahsettiğim kitaplarından hangilerini tavsiye edersin JuVe diye sorarsanız, Patasana,Beyoğlu Rapsodisi,Kavim derim.
Diğerleri başarısız olduğundan değil,romanları çok daha başarılı olduğundan.. 
Bab-ı Esrar çıktığında çok sevindim,hemen koştum gittim aldım.. Bir kitabı elime aldığımda bana ne vereceğini bilmeliyim, siz komedi filmi diye gidip,gerilim filmi çıkarsa,gerilim filminden hoşlanıyor olsanız bile o moda girmediğiniz için filme canınız sıkılır..
Bab-ı Esrar'ı bitiremediğimi baştan söyliyeyim, değişik bir kurgusu var kitabın,bir yangın çıkıyor, sigorta uzmanı-araştırıcısı bir kadının çocukluğunun geçtiği  konyaya geri dönmesi,bu sırada doğaüstü bir takım olayların olduğu, bu kurguya Mevlana ve Şems Tebrizi'nin de eklenmesiyle nereye varacağını 100 sayfa okumama rağmen anlamadığım bir kitap.
Az önce dedim ya,bir şeyleri araştırmaya yöneltsin diye kitap;ama araştırma kitabı yapılacakken üstüne doğa üstü bir şeyler ekleyip buyurun derseniz,ben de bunu beğenmem.Mevlana'nın, Şems Tebrizi'nin felsefesini anlatacağım diye bir şey vaat ederseniz ben de ona göre alır okurum kitabı,sırf bunla ilgili olur.
Hiç bir yere götürmedi bu kitap beni ve yarım bıraktım. Bu yazıyı yazarken de yorumlara baktım, neler düşünmüşler diye, hiç Mevlana hakkında fikir sahibi olmayanlar çok beğenmişler, Ahmet Ümit kitaplarını okuyanlarsa bir hayal kırıklığı olarak nitelendirmişler.. Hayal kırıklığı diyemem;çünkü ne beklediğime bağlı bu kitaptan,beklentilerimi karşılamadı ve bu hayatımda yarım bıraktığım ilk kitap.. 


Ahmet Ümit'in heyecan verici bir yazım dili var, bazı(yabancı) polisiye romanlarında olduğu gibi kan gövdeyi götürmüyor,sizi bir şeyler araştırmanız için yoruyor, Dan Brown için de aynısını söylemiştim, katil kim diye okursanız kitap biter,olay kapanır;ama biraz not alırsanız,merak uyandırırsa içinizde,okuyacağınız bir kitap size başka dünyaların kapısını açar..

J.

3 yorum:

İLug@ dedi ki...

Ahmet Ümit benim de çok sevdiğim bi yazardır cicim..Kukla'yı okumadıysan da tavsiye ederim...:)

JuVeNiL dedi ki...

"kukla", "sis ve gece" evde var;ama nedense okumadım.. bakayım iluguş:)

nilo dedi ki...

Malesef bende beğenmemiştim bu kitabını:( Vakit kaybı gibi gelmişti bitirdikten sonra... Yarım bırakma özürlüyümde...

Related Posts with Thumbnails