100:)

 Efenim 100. yazıda özel bir şey yazmam diyordum;ama canım yazmak istedi, bu da bir dalya sonuçta:D
Sadece blogla ilgili olmayacak korkarım bu yazı..

*Blog yazmaya başlamam da canım "nilo" mun katkısı büyük..Yeni bir hayata başladılar onlar yaklaşık 13 aydır, bir bebekleri var "deniz" ve blogu aslında bir bakıma henüz bilmese de küçük denizin blogu..

Ama blogundan bahsetmeyeceğim ben bugün.. İnsanların geçmeyecek,bitmeyecek zor zamanları vardır, sanırım o zamanlarda edinilen dostluklar bir başka oluyor,nilo ve eşi benim en zor zamanlarımda yanımda oldular, bir bakışı bir sarılmaları,bir geçecek demeleri yetti bazen, sonrasında da onları tanıdıkça bazı aşkların sadece filmlerde olmadığını, ilişkileri yürütmenin insanın elinde olduğunu ve her şeyi güzel yapmanın elimizde olduğunu gördüm.. Onları çok seviyorum..



*Sonra bu blog hayatıma girdiğinden beri tanıdığım, tanıdığıma çok memnun olduğum güzel insanlar var..
bunlardan biri "çilli" . Kendisi hem mutlu,hem çilli,hem beterböcek seviyor.. En yakın arkadaşlarımdan daha çok haberdarım bazen hayatından,genelde hemfikiriz, yani şöyle kendini görsem tee eskiden beri tanışıyormuşuz gibi oturup konuşabiliriz.Seni sewiyom ki ben çilli:) 

    

*sonra "uyuz  cadı"   var, içimde ki uyuzu ve cadıyı çıkartıyor,aslında zaten içimde ki uyuz cadı her an çıkmaya hazır ben baskılıyorum onu;ama onunla beraber salıyorum gidiyor.. Güldürüyor beni,eğlendiriyor, her çocuğu sevmiyor,hayatına müdahele edilmesinden hoşlanmıyor,eleştirirken güldürüyor.. Onla da bir yerde karşılaşsam hiç yabancılık çekmeyeceğimi hissediyorum:) love u cadı... 

*sonraa o ne kadar modasal şeyler yazsa da ,dekorasyonla filan ilgili olsa da , ben onun çok uzaklarda ayakta durmasına, güzel şeyler anlatmasına bayılıyorum.. Mutlu mutlu sallanıyor salıncağında ona bayılıyorum, salıncağında 2 kişi oturmasına bayılıyorum, yazılarının arasında kendi hayatından azıcık ipucu vermesini seviyorum, kimseyi kırmamasını seviyorum... Sevgilim her defasında ingiltereye,amerikaya gidelim orda yaşayalım dediğimde yapabilir miyim diye düşündüğümde, onun gibi salıncakta iki kişi olmayı hayal ediyorum..

                                

onların hepsinin blogundan sık sık bahsediyorum zaten,sadece bu 100 yazıdır hayatıma neler kattıklarını anlatmak istedim sizlere.. Can sıkıntımız geçsin diye yazmıyoruz biz yazıları,öyle kolay da değil..

Bazen güldüren  şeyler yazsak da bugün "Stil direktörü"'nün yazısını okuduğumda hayatın su gibi akıp gittiğini,bazen zevk aldığımız şeylerin önceliklerinin diğerlerinin önüne geçtiğinin farkına bile varmadığımızı bir kez daha hatırladım..

Bu blogu,takip ettiklerimi ve takip edenlerimi çok seviyorum, Hep güzel şeyler yazmasak ve yaşamasak da

güzellikleri öne çıkarmak ve onlara daha fazla zaman ayırmak gerek..

Love u all:)

J.