Adab-ı Muaşeret....

Eski kelimeleri çok seviyorum:) Annem,teyzem çok güzel yerlerde kullanırlar,genelde çok gülüyorum kullandıklarında;ama ben de sanırım eski bir nesil oldum ya da ruh olarak eskidim ..Bu yeni tarz "geellcaam şimdi,oha yaa" şeklinde ki jadde jargonundan haz etmiyorum.. Adab-ı muaşeret de hem içerik hem de söz olarak bence korumamız gereken sosyal kurallar bütününü oluşturuyor ve çok sevdiğim bir eski söz..
Yeni nesil diye mi tabir etsem,yeni nesille bir alakası yok aslında görgü kurallarından mahrum kalmış genç arkadaşlarım diyeceğim ama bunların genç olmayanı da var, bazı insanlar zaten yaşaması zor olan büyük şehir hayatını daha da zor hale getiriyorlar,bu insanlarla nasıl yaşıyorum,insan hiç mi etrafın farkında olmaz diye insan içinden geçirmeden edemiyor.. Bunun doğup,yetiştiğiniz yerle alakalı olduğunu düşünüyordum;ama hayır istanbul terbiyesi ile filan da alakası yok.. Özellikle toplu taşıma araçlarında ki davranışlarda görüyorsunuz bu ayrımı,yani istanbulda filan doğmanıza gerek yok, dikkat etmek,özen göstermekle alakalı..Yanlış anlaşılmasın asimile olmaktan da bahsetmiyorum ben .. Asimile olanlar da yazının başında bahsettiği döönjaaamm,geljaam,starbaksa gidelim elimizde kahvemizz hobareeyy,clublara akalım olanlar...
Örneğim motora biniyorum karşıya gitmek için sabah,herkes çayını alıyor ,sabah sıkışıklığı ayakta gidenler bile oluyor,karşımdaki adam bacaklarını kocaman açmış,okuduğu gazete dizlerimde gidiyoruz..Hemen yanındaki adama bakıyorum,gazete okuyor,çay içiyor,kahvaltısını ediyor;ama kimseyi rahatsız etmiyor,yanımdaki yaşlı amca da gayet üstüruplu bir şekilde oturuyor..Yani insan bir sağına bir soluna baksa "dur bir toparlanayım" der.. Bir de en çok yaşadığım şey, minibüse biniyorsunuz -bazen daha minibüs kalkmış bile olmuyor- hemen popomu oturtayım bir yere endişeysiyle daha paralarını vermeden bir de en arkaya yerleşerek öndekinin omzunu delerek"şurdan bir kişi bilmem neresi uzatır mısııınn".. uzatamam,kalk ver...Ben kendim için bile bir başkasını rahatsız etmiyorken neden senin için öndeki,o bir önündekini rahatsız ediyor, üstelik tek kişi de değilsiniz..Seni gören yanda ki de uzatıyor hemen..Ben mecbur muyum muhabsebeciliğinizi yapaya şu şu kadar şurası, bunun üstü burası diye hesap yapmaya..
Bir de yer verdirmeciler var..Doğrusunu söylemek gerekirse yer verirken de artık seçici davranıyorum,hele okul zamanı en kalabalık yollarda,en iş çıkışı işe gidiş saatlerinde yolda oluyorum, çok merak ediyorum şu yaşlı teyzeler amcalar 1 saat sonra gitseler o çok mühim gezme yerlerine olmaz mı?Bir de gençliğe hemen laf atmak var ,biz gençliğimizde böyle miydik,siz de yaşlancaksınız.Ama yaşlandırdın sen beni bıdı bıdı,günde 2.5 saat yol gidip geliyorum,ben de yoruluyorum ,belki biraz birşeyler okumak,dinlenmek istiyorum.. Sen de bir sonraki tramvaya bir sonraki minibüse bin canım benim .. Teyzeler özellikle huysuz oluyor ve huysuzlaştırıyor insanı..
Hele işte sıraya girmeyi bilmeyenlerden filan bahsetmek bile istemiyorum.. Çok şükür ki orta sınıf,az çok birşeylerin usulünün bilindiği bir bölgede yaşıyorum..
Bize yere çöp atılmaması,toplu taşıma araçlarında yüksek sesle konuşulmaması,başkalarını rahatsız etmememiz öğretildi,bunlar artık genel kurallar;ben hala ceplerimde,çantamda bir sürü çöple eve geldiğimi biliyorum çöp atacak yer bulamadığımdan dolayı;ama küçük çocuklar görüyorum,anneleri babaları hiç o çocukların anne babası gibi davranmıyorlar..Kedi,köpek gibi bir ebeveynlik anlayışları var,çiftleşerek dünyaya getiriyorlar,gerisini de kendileri öğrensin diyorlar..Hal böyle olunca görgü kuralları ile yetişmiş ve bu kurallardan nasip almamış aynı yaşlardaki insanlar ruh olarak o çağda yaşamıyor gibi geliyor..
Lütfen özen gösterin,bana ne demeyin,üstüme vazife değil diye düşünmeyin.. Gittikçe yozlaşan bu toplumda hepimiz ve gelecek neslimiz yaşayacak;ama böyle giderse pek de yaşanacak bir toplum kalmayacak..